Delen
Verslag

Vertige des Cimes

Frankrijk - Chartreuse & Vercors

Vertige des Cimes

30.07.2020

Extract uit het reisverslag     2020 - Chartreuse & Vercors

Het was een rustige nacht op de ruime parking boven Lans-en-Vercors. We worden gewekt door schapen die we in de verte horen mekkeren (en die we later op de dag in een grote kudde nog zullen tegenkomen). Er wordt opnieuw een zonnige, maar vooral hete dag voorspeld (33°C op 1.700m is best veel). Het is omwille van die hitte ook niet echt helder. Een fenomeen waar we al enkele dagen mee af te rekenen hebben. Er hangt een mistige hittesluier waardoor vergezichten wazig zijn. Maar desalniettemin beter dit dan regen.

Na het ontbijt trekken we opnieuw dapper onze wandelschoenen en rugzak aan voor een tocht die we hier gisterenavond nog zelf hebben uitgetekend. Het eerste doel op deze tocht is ‘Vertige des Cimes’, een klein platform dat over de bergkam van de Vercors hangt, met daaronder ongeveer 1.500m lager o.m. Grenoble. Net als gisteren gehuld in een mistige hittenevel waardoor het daarachterliggend Alpen-massief zo goed als niet zichtbaar is. Ondertussen raak je wat gewend aan de gapende diepte op de bergkam, maar het blijft een toch wat akelig gevoel en op het uitstekend platform gaan staan, is niet echt aan ons besteed (al doet Annemie we een poging tot halverwege). Gelukkig is op ‘Vertige des Cimes’ alles goed beveiligd en is de rand met stalen kabels afgespannen, wellicht omwille van de grotere aantallen skiërs die er in de winter met een lift naar boven kunnen komen (iets wat niet het geval was op de wandeling van gisteren naar Pic Saint-Michel waar de gapende diepte onbeveiligd vlak langs het pad lag).

Na dit punt stijgen we verder door richting de pieken waar we gisteren ook hebben gewandeld. Wanneer we aan de afdaling bezig zijn, komen we de kudde schapen (en enkele geiten) tegen die we deze ochtend wellicht ook al in de verte hadden gehoord. Een schapenhoeder brengt met hulp van een 5-tal honden de kudde stapvoets naar boven. Het is de moderne versie van de schapenhoeder. De man zit in z’n terreinwagen en rijdt achteraan de kudde en geeft fluitend en met enkele gerichte woorden instructies aan de honden. Het klink alsof dat een gemakkelijk jobke is, maar die man zit volgens ons te bakken in z’n wagen en steil bergop elke 5 meter moeten stoppen, schakelen, optrekken en ondertussen instructies geven aan de honden en dat wellicht al enkele uren lang, is wellicht een hele afmattende klus.

Wanneer we terug aan de mobilhome zijn, rusten we nog even uit om daarna door te rijden naar een opnieuw ruime parking/camperplaats in Corrençon-en-Vercors, waar morgen onze volgende tocht start. Onderweg passeren we Villard-de-Lans, waar – als alles goed gaat – op 15 september 2020 de door Corona uitgestelde Tour de France zal aankomen. Ze hebben er zich hier precies al heel goed op voorbereid, want op de weg ernaartoe ligt splinternieuwe asfalt :-).


Info